Anabole steroïdengebruik
in de praktijk

Orale anabole steroïden

Orale anabole steroïden (tabletten, capsules) zijn vrijwel altijd “17α-gealkyleerd”. Dit scheikundige proces zorgt ervoor dat de anabole steroïde niet onklaar wordt gemaakt door de lever, en zijn effect in het lichaam kan uitoefenen. Een nadeel is echter dat 17α-gealkyleerde middelen de lever belasten. Vanwege hun korte werkingsduur wordt de inname van orale anabole steroïden meestal verdeeld over 2 à 3 momenten per dag. Bekende orale anabole steroïden zijn: Anavar (oxandrolone), Winstrol (stanozolol), Dianabol (methandrostenolone), en Anapolan (oxymetholone).

Injecteerbare anabole steroïden

Injecteerbare anabole steroïden zijn minder belastend voor de lever dan orale anabole steroïden. Bij injecteerbare anabole steroïden is de werkzame stof (de anabole steroïde) doorgaans gebonden aan een zogenaamd “ester”. Deze chemische verbinding bepaalt het tempo waarin de anabole steroïde aan het lichaam wordt vrijgegeven. Hoe langer het ester, hoe langzamer het middel wordt afgegeven, en hoe langer de anabole steroïde actief zal zijn. Anabole steroïden met een kort ester, zoals testosteron propionaat, zijn slechts een paar dagen actief, terwijl anabole steroïden met een lang ester, zoals testosteron enanthaat, wel twee weken werkzaam zijn.

Injecteerbare anabole steroïden zijn opgelost in een olie- of waterachtige vloeistof waaraan een kleine hoeveelheid benzylalcohol en/of andere stoffen kan zijn toegevoegd om de steriliteit te bewaren. Hoe vaak een middel geïnjecteerd wordt, hangt af van het ester; anabole steroïden met een zeer kort ester, zoals testosteron suspension of trenbolone acetaat, worden wel dagelijks geïnjecteerd, terwijl bij gebruik van testosteron undecanoaat, een middel met een uitzonderlijk lang ester, slechts één injectie in de acht weken nodig is. Enkele door sporters veel gebruikte injecteerbare anabole steroïden zijn: testosteron enanthaat, Sustanon (testosteron gebonden aan 4 verschillende esters), trenbolone acetaat, trenbolone enanthaat, nandrolone decanoaat, en boldenone undecylenaat.

Middelen die met anabole steroïden gecombineerd worden

Anabole steroïden worden vaak met andere medicijnen gecombineerd. Dit kan zijn om bijwerkingen door steroïdengebruik tegen te gaan, of om grotere prestatieverbeterende of cosmetische effecten te bereiken.

Selectieve oestrogeenreceptormodulatoren

(SERMs) zoals Nolvadex (tamoxifen) en Clomid (clomifeen) worden tijdens en/of na steroïdengebruik genomen om ongewenste effecten veroorzaakt door de aanwezigheid van hoge niveaus oestradiol (het “vrouwelijke” hormoon) tegen te gaan. SERMs hechten aan de oestradiolreceptor en hebben daar een antagonistische (blokkerende) of agonistische (stimulerende) werking. Nolvadex blokkeert bijvoorbeeld de oestradiolreceptoren van de borstklier waardoor gynaecomastie (mannelijke borstvorming) voorkomen kan worden. SERMs voorkomen dus niet de vorming van oestradiol, maar belemmeren enkel dat oestradiol bepaalde ongewenste effecten kan uitoefenen.

Aromataseremmers

Aromataseremmers, zoals Arimidex (anastrazole), Femara (letrozole) en Aromasin (exemestaan), gaan wat dit betreft een stap verder. Zij gaan de vorming van oestradiol uit testosteron tegen door het enzym dat hierbij betrokken is (het aromatase enzym) tegen te werken. Net als SERMs worden zij gebruikt om oestrogene bijwerkingen van anabole steroïdengebruik, zoals vochtretentie en gynaecomastie, tegen te gaan.

Humaan choriongonadotrofine (HCG)

Humaan choriongonadotrofine (HCG), bijvoorbeeld “Pregnyl”, wordt door mannelijke steroïdengebruikers genomen om de testikels tot testosteronaanmaak te stimuleren. Onder normale omstandigheden doet luteïniserend hormoon (LH) dit. Tijdens steroïdengebruik is echter de productie van LH door de hypofyse minimaal. Dit betekent dat de testikels al die tijd “werkeloos” blijven. HCG bootst de werking van LH na, hierdoor kunnen de testikels tijdens en/of na steroïdengebruik gestimuleerd worden. Het idee is dat hierdoor de natuurlijke testosteronproductie na stoppen met steroïdengebruik sneller weer op gang komt.
Groeihormoon (HGH), insuline, Clenbuterol, efedrine, en schildklierhormonen zijn andere middelen die regelmatig met anabole steroïden gecombineerd worden. Het doel is bij gebruik van deze middelen meestal niet om bijwerkingen door steroïdengebruik tegen te gaan, maar veeleer een synergetisch (1+1=3) effect te bereiken, bijvoorbeeld nog meer spieropbouw, of vetverbranding met behoud van spiermassa.

Kuren

Anabole steroïden worden vaak cyclisch gebruikt, bijvoorbeeld gedurende een periode van 8 tot 12 weken, waarna tenminste een even lange periode geen anabole steroïden genomen worden. Het idee achter deze opzet is dat het lichaam zich na de “kuur” kan herstellen en negatieve effecten worden beperkt. Steroïdengebruik verstoort de hypothalamus-hypofyse-gonaden-as (HPG-as) van met name mannen; door de tijdsduur van een kuur beperkt te houden, is de hoop dat de HPG-as tijdig weer herstelt, en hypogonadisme (een te lage testosteronproductie) na een kuur van korte duur is.

In de laatste fase van een kuur of gelijk na een kuur wordt soms gestart met een “nakuur”. In een nakuur worden SERMs, aromataseremmers, en/of HCG genomen met als doel de lichaamseigen testosteronproductie zo snel mogelijk te herstellen.

Een kuur met nakuur kan er in de praktijk bijvoorbeeld zo uit zien:

meer informatie

Klik hier voor een lijst van alle gebruikte referenties voor het samenstellen van deze harm reduction tips.