Bloedonderzoek bij gebruik
van anabole steroïden

onderzoek voor je kuur

Bloedonderzoek vindt idealiter vóór, tijdens, en na je kuur plaats. Deze aanpak stelt je het beste in staat tijdig stappen te ondernemen wanneer er complicaties optreden. Indien je drie tests teveel gedoe vindt, of dit niet haalbaar is, laat dan tenminste vóór de start van een (nieuwe) kuur bloedonderzoek uitvoeren. Besef wel dat deze test alleen zin heeft, als zowel je eventuele eerdere kuur als “nakuur” al enige tijd is afgelopen.
Laat in ieder geval de waarden bepalen van: hormonen, lever, nieren, bloedbeeld, cholesterol, en glucose. Begin geen kuur wanneer deze waarden wijzen op mogelijke complicaties of onvolledige herstel van je vorige kuur.

het belang van bloedonderzoek

Wanneer je non-stop kuurt of een “cruise & blast” aanpak hanteert, dan is het des te belangrijker dat je bloedonderzoek laat uitvoeren; het risico op complicaties neemt bij een dergelijk protocol namelijk toe. Wanneer je steroïden gebruikt komt je eigen testosteronproductie (tijdelijk) stil te liggen. Bij bloedonderzoek halverwege je kuur of bij continu gebruik, zijn de waardebepalingen van LH, FSH, en (vrij) testosteron daarom weinig informatief en kunnen achterwege worden gelaten. De niet-hormonale tests laat je wel uitvoeren.

Tijdens en vlak na een kuur zullen je waarden afwijken van de referentiewaarden; een deskundig arts blijft dan dikwijls nodig om in te schatten of dit wel of niet reden tot zorg is. Ook kunnen er lichamelijke onregelmatigheden optreden die niet terug te zien zijn in bloedonderzoek, waarvoor aanvullende tests nodig zijn. Bloedonderzoek vervangt dus geen medisch consult!

Naast bloedonderzoek kun je je gezondheid monitoren door (thuis) je bloeddruk te meten. Bij een bovendruk hoger dan 140 of onderdruk hoger dan 90 over langere tijd, is het verstandig je kuur te stoppen of aan te passen en/of een arts te raadplegen.

Deze tabel toont de belangrijkste tests voor gebruikers van anabole steroïden en andere PIEDs. De referentiewaardes van de Nederlandse Vereniging voor Klinische Chemie en Laboratoriumgeneeskunde (NVKC) zijn aangehouden.

Er bestaat geen internationale standaard voor referentiewaarden. Referentiewaarden kunnen dus enigszins per lab verschillen, zo is de ondergrens van 12 nmol/l die NVKC aanhoudt voor testosteronwaarden bij de man hoger dan sommige andere laboratoria hanteren.