LSD werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1938 door de Zwitserse chemicus Albert Hofmann. De psychedelische effecten werden echter pas ontdekt in 1943, toen Hofmann per ongeluk een kleine hoeveelheid via zijn huid opnam. Eerst werd het gezien als een potentieel psychiatrisch hulpmiddel, maar LSD vond al snel zijn weg naar de bredere samenleving. 

In de jaren 1960 werd LSD een symbool van de tegencultuurbeweging. Timothy Leary’s beroemde uitspraak “Turn on, tune in, drop out” inspireerde velen om nieuwe manieren van denken te verkennen. LSD beïnvloedde kunst, muziek en filosofie en verweefde zich met het sociale en politieke landschap van die tijd. In Nederland maakte LSD ook indruk, maar zorgen over de effecten leidden tot strengere regelgeving. In de jaren 1970 werd LSD geclassificeerd als een illegale stof onder de Opiumwet. 

LSD verandert het serotoninesysteem van de hersenen, een neurotransmitter die betrokken is bij stemming en waarneming. Door zich te binden aan serotonine-receptoren, verandert LSD hun activiteit, wat leidt tot veranderde zintuiglijke waarnemingen en emoties. Het versterkt bepaalde signalen terwijl het andere blokkeert, wat leidt tot aanzienlijke veranderingen in denkpatronen en bewustzijn. De visuele cortex wordt actiever, wat resulteert in levendige hallucinaties, terwijl de prefrontale cortex, die normaal gesproken gedachten organiseert, minder beperkend wordt. Deze combinatie kan leiden tot een uitbarsting van creativiteit en diepgaande veranderingen in perceptie en denken. 

LSD wordt vaak gevonden op kleine vierkantjes vloeipapiertjes, bekend als “tabs.” Deze worden in de mond geplaatst, waar de stof wordt opgenomen via de slijmvliezen. Effecten beginnen meestal binnen 20 tot 90 minuten en kunnen 8 tot 12 uur aanhouden. Vloeistofdruppels en gelatinetabs zijn andere methoden van consumptie. 

LSD kan de waarneming dramatisch veranderen. Kleuren lijken levendiger, geometrische patronen kunnen oppervlakken bedekken en objecten kunnen pulseren of vervagen. Tijdsperceptie wordt vaak vervormd, waarbij minuten als uren aanvoelen. Gebruikers kunnen ook kruis-zintuiglijke fenomenen ervaren, zoals het zien van geluiden of het proeven van kleuren. 

Emotioneel kan een LSD-trip sterk variëren. Het kan gevoelens van vreugde, diepe introspectie of ongemak oproepen. Stemmingen kunnen snel veranderen, wat gevoelens als lachen of diepe emotionele verbondenheid met muziek en kunst versterkt. Op cognitief niveau veroorzaakt LSD vaak een vloedgolf van gedachten en nieuwe verbindingen, wat leidt tot existentiële of filosofische inzichten. Het kan ook een gevoel van ‘ego-dood’ veroorzaken, waarbij het gevoel van eigen identiteit vermindert of verdwijnt, wat zowel desoriënterend als bevrijdend kan zijn. 

LSD is geclassificeerd als een gereguleerde stof in veel landen. In Nederland is het sinds 1971 illegaal om te produceren, verhandelen of bezitten.

Recentelijk is er hernieuwde interesse in het therapeutisch potentieel van LSD. Onderzoek verkent voorzichtig het gebruik ervan in gecontroleerde omgevingen voor aandoeningen zoals angst aan het einde van het leven, middelenmisbruik en stemmingsstoornissen. Deze studies bevinden zich nog in een vroeg stadium, met strikte controles om de veiligheid en werkzaamheid te waarborgen.