Meteen naar de content

De bereiding
en versnijding

Na de oogst van de cocabladeren worden met chemicaliën de werkzame stoffen uit de bladeren “getrokken”. De cocapasta (bazooka) die hieruit ontstaat, wordt vervolgens verder chemisch bewerkt. Het eindproduct hiervan is cocaïne-hydrochloride, ook snuifcoke of rauwe coke genoemd.

cocaine-ervaring
Foto: Rob Voss

bereiding

Snuifcoke is witte kristalachtige poeder die goed oplost in water. Daarom is het geschikt om te snuiven: het lost op in het neusslijmvlies en wordt daarna opgenomen in de bloedbaan. De oplosbaarheid in water maakt snuifcoke ook geschikt om te injecteren. 

Snuifcoke is echter niet geschikt om te roken. Je zult de snuifcoke verbranden voordat de werkzame stoffen verdampen. Snuifcoke roken is dus zonde van je coke en je ademt vooral verbrandingsgassen en geen werkzame stoffen in.

Rookbare basecoke maak je door snuifcoke te koken met ammonia of maagzout. Hierdoor verandert de cocaïne-hydrochloride in een basische stof (ph >7) die rookbaar is. De werkzame stoffen verdampen onder de honderd graden. De basecoke kan weer in rauwe coke worden omgezet door zuur toe te voegen, bijvoorbeeld ascorbinezuur of citroenzuur. 

Maagzoutmethode

Maagzout (natriumbicarbonaat NaHCO3) is hetzelfde als zuiveringszout en te koop bij de drogist. 

Bij de maagzoutmethode los je twee delen coke met maximaal één deel maagzout in een diepe lepel op in voldoende water. Vervolgens verhit je het mengsel. Na verhitting vormt zich een schuimkraag van koolzuur die langzaam inzakt. De cokebase komt als een olieachtig laagje bovendrijven. Door de olie aan te tippen met een stukje koud metaal, bijvoorbeeld een mespunt, klontert de base in witte brokjes samen. Giet het water weg en verhit de coke nogmaals om het water in de basecoke te laten verdampen.

Ammoniamethode

Ammonia is een oplossing van ammoniak (NH3) in water en is te koop in de supermarkt. Bij de ammoniamethode zet je de coke in een lepel onder ammonia. Bij verhitting komt de coke snel in de vorm van olie bovendrijven, net als bij maagzout. Door de olie aan te tippen met een koud metalen voorwerp klontert de base samen. Giet hierna de resterende ammonia weg en verhit de basecoke nogmaals met schoon water. 

Door na te koken met water verwijder je het grootste deel van de ammonia uit de poriën van de cokemoleculen. Het bolletje nadrogen met bijvoorbeeld een koffiefilter verwijdert nog meer ammonia. In de praktijk blijft er vaak toch nog wat ammonia achter in de basecoke. 

Ammoniakgas is giftig en kan extra gezondheidsklachten geven. De maagzoutmethode geniet vanuit gezondheidsperspectief dus zeker de voorkeur. Langdurig gebruik van base bereid met ammonia leidt tot irritatie van de luchtwegen en veroorzaakt benauwdheid, ontstekingen en astmatische aanvallen. Vooral mensen met aanleg voor astma kunnen er last van krijgen

Sommigen verkiezen de ammoniamethode boven de maagzoutmethode vanwege de veronderstelde tijdswinst.  Maar de optimale ammoniamethode (zoals hier beschreven) kost minstens zoveel tijd als de maagzoutmethode. Kies je toch voor de ammoniamethode, inhaleer dan de eerst dampen niet. De ammoniakgassen krijgen zo de kans te vervliegen. 

Versnijdingen

Op de route van het laboratorium naar de gebruiker wordt cocaïne met verschillende middelen versneden om de winstmarges op te rekken. Gangbare versnijdingen zijn suikers (mannitol en sucrose), lokale verdovers (lidocaïne) en medicijnen (paracetamol, fenacetine en levamisol).

De in Nederland verkochte cocaïne heeft al lange tijd een redelijk constante zuiverheid van gemiddeld tussen de zestig en zeventig procent. Bij het omkoken van rauwe coke naar basecoke verwijder je de suikers als mannitol en sucrose. Middelen als fenacetine en levamisol, die tegenwoordig veel als versnijding worden gebruikt, kook je er echter niet uit.

Levamisol

Het percentage cokemonsters waarin levamisol is aangetroffen, is flink gestegen: van 0,2 procent in 2004 tot 30 procent in 2019. Wie coke gebruikt, heeft kans ook levamisol binnen te krijgen. Er is geen sprake van acuut gevaar, maar je kunt door levamisol last krijgen van misselijkheid, diarree en hoofdpijn. Langdurig en veelvuldig gebruik van coke met levamisol verhoogt het risico op de bloedziekte agranulocytose. Hierbij neemt het aantal witte bloedlichaampjes ernstig af, waardoor de weerstand tegen infecties sterk vermindert. De ziekte ontwikkelt zich geleidelijk en de klachten zijn vaak vaag: vaker en/of aanhoudende infecties, zweertjes en vermoeidheid. De kans dat de ziekte pas in een laat stadium wordt ontdekt is hierdoor groot. Zware gebruikers doen er goed aan de symptomen serieus te nemen en te bespreken met hun arts.